තක්සලා සුවඳ

පි:
නෙලන්නට බැරි මලක් පිපුණා
ගිම්හාන කාලේ
තක්සිලාවට සුවඳ අරගෙන
සුළඟ කිම නාවේ

ගැ:
අඳුරු අහසම එළිය කරගෙන
සඳක් දිලුනාවේ
මඟ කියාදෙන තරුව ඔබමය
ඈත ආකාසේ

පි;
වසන්තය අත වනන මොහොක
සොඳුර ⁣නුඹ නාවේ
තක්සිලාවේ මහළු දොරගුළු
වැසී තිබුණාවේ

ගැ:
හුදකලාවක  ගැයුන ගීතයෙ තනුව ඔබ වාගේ
මගේ දෑසට දෑස යාවී ගොළුවුණිද රහසේ

ගැ:
නුඹේ පහනින් එළිය ළද මා ඇවිද යන මොහොතේ
තක්සිලාවම රකියි මුණිවත මාගේ සිත වාගේ

පි
සිතේ ඇවිලෙන නුරා ගිනි දැල්
නිවීයන අතරේ
තක්සිලාවට පුරුදු සීතල තනිය මැකුවාවේත

දුයිෂෙයින්

අයිලයේ අඳුරු මුල්ලක තවම නුඹ මට පේනවා
වැහිකබායෙන් වැසුන උණුහුම රාත්‍රිය මැද  දැනෙනවා
තවම මම ඔබ හොයනවා
අයිලයේ තැන තැන බලනවා
පුරුදු සුවඳක් සොයනවා

අපිට අමතක අපිත් අමතක කඳු මුදුනෙ පොප්ලර්
තවම ඉදහිට දකිනවා
ඒ අතර හිස්තැනක් දුයෙෂෙන්
නුඹත් වැරදියි කියනවා

වසන්තය අග මියැදෙන්න පෙර
මෙපල් තුරුපත්
තවම නුඹ ගැන කියනවා
හිම කුණාටුව එන්න කලියෙන්
දුයිෂෙයින් මම අපේ ගීතය ලියනවා